De hoerige bruid

Wat een "tof"(die houden we er in.)feest vrijdag.
Ik heb enorm gelachen.
Ik moet zeggen dat ik wel een fles rose nodig had voordat ik de straat op durfde in mijn hoeren outfit.
Irene en ik waren halverwege toen ik me realiseerde dat ik Mike's spullen vergeten was.(zwemband etc...)
Irene kon harder rennen(wie mijn schoenen gezien heeft begrijpt waarom)dus rende weer terug naar huis.
Liet mij het arme hoertje achter langs de weg...Hummmm.
Ik voelde opeens enorm kwetsbaar daar voor de deur van een huis waar allemaal poolse arbeiders verblijven.
Er kwam opeens iemand naar buiten die voor de deur bleef staan....Ja ook goede avond.

Maar goed gelukkig kon irene hard rennen dus konden we snel weer verder.
Jammer van die automobilist die zijn raampie opendraaide en vroeg:"Hee Hoeveel????"

Voor derest was de avond top.Leuke verassing trouwen dat van die witte jas en het mondkapje.
En wat zag iedereen eruit zeg.Echt geweldig!
Bij deze dan ook bedankt iedereen voor alle moeite die er gedaan is.

Ben uiteindelijk op mijn kouzen naar huis gelopen en om 02:30 gaan slapen.
Om 06:30 ging mijn wekker weer.....Want ja die oudjes moeten uit bed.
A joh, 'S nachts een een grote meid, 'S ochtend ook een grote meid toch?....Of was het al ochtend?????

Vandaag mijn trouwjurk weer gepast.Was nog iets te groot dus woensdag weer terug.
Vanmiddag nog effe de indeling met de jonge jager doornemen en zijn we er bijna.
Ik kan niet wachten.....en weet je waarom niet??

Omdat we dan weer allemaal samen zijn,Iedereen die belangrijk voor ons zijn en.....natuurlijk omdat ik dan mvr Higson zal heten......